ηλεκτρικός άνεμος

Φαινόμενο που εκδηλώνεται όταν ένας αγωγός –που καταλήγει σε ακίδα– είναι φορτισμένος με ηλεκτρισμό, ως συνέπεια της πυκνότητας του φορτίου που είναι αντιστρόφως ανάλογη της ακτίνας καμπυλότητας του αγωγού. Στην άκρη του αγωγού η πυκνότητα του ηλεκτρικού φορτίου γίνεται πολύ μεγάλη και εμφανίζεται μια ισχυρή διαφορά δυναμικού μεταξύ της ακίδας και του χώρου γύρω από αυτήν. Αν o αγωγός είναι φορτισμένος αρνητικά, μερικά ηλεκτρικά φορτία (ηλεκτρόνια) τείνουν να ξεφύγουν από την ακίδα και τα μόρια του αέρα, που έρχονται σε επαφή με αυτήν, φορτίζονται από ηλεκτρισμό του ίδιου σημείου με εκείνον της ακίδας και απωθούνται. Παράγεται έτσι ο άνεμος (ή το φύσημα), η παρουσία του οποίου διαπιστώνεται αν πλησιάσουμε στην ακίδα τη φλόγα ενός κεριού που τότε κάμπτεται προς τη διεύθυνση που είναι στραμμένη η ίδια η ακίδα. Στην περίπτωση αγωγού φορτισμένου θετικά με ακίδα, η ακίδα αποσπά ηλεκτρόνια από τα μόρια του αέρα που έρχονται σε επαφή με αυτήν· τα μόρια φορτίζονται θετικά, απωθούνται από την ακίδα και παράγεται η.ά. Αν τοποθετηθεί κοντά σε φορτισμένες ακίδες ένα σώμα φορτισμένο με ηλεκτρισμό αντίθετου σημείου, τα μόρια του αέρα έλκονται γρήγορα. Τη διάταξη αυτή εκμεταλλεύονται για τον καθαρισμό του αέρα από τα διάφορα αιωρούμενα σωματίδια. Ένας αγωγός με ακίδα σε επικοινωνία με το έδαφος και τοποθετημένος κοντά σε έναν άλλο αγωγό φορτισμένο με ηλεκτρισμό, τον εκφορτίζει γρήγορα, επειδή η ακίδα φορτίζεται με ηλεκτρισμό αντίθετου σημείου εξ επαγωγής και ο ηλεκτρισμός εκφορτίζεται στο έδαφος· στο φαινόμενο αυτό βασίζονται τα αλεξικέραυνα. Επίσης, στο φαινόμενο του η.α. βασίζονται οι συσκευές ιονισμού του αέρα.